Czy objawy depresji zostaną potraktowane poważnie?

Chodzi o to, że zauważam u siebie objawy depresji takie jak: nic mnie nie cieszy, jem dużo, ale nie mam apetytu, ogólnie nie mam siły na nic. To trwa od dwóch lat. Byłam u psychiatry, ale podczas rozmowy skupiałam się tylko na moim perfekcjonizmie, dziwnych myślach, obsesjach liczenia, sprawdzania. Już to było dla mnie ciężkie. Zostało mi zdiagnozowane OCD. Nie byłam w stanie wspomnieć już o tym, jak źle się czuję, bo było mi jakoś ciężko. Kiedy lekarz pytał, to mówiłam, że dobrze się czuję, nastrój 7/10, chociaż to nie była prawda, ale nie potrafiłam się do tego przyznać, że nie daję rady pod każdym względem. Wtedy pomyślałam, że to może objawy depresyjne. Chciałabym teraz jakoś sobie pomóc, bo widzę, że dopada mnie takie coś, że ciągle fantazjuję o śmierci. Dobija mnie to. Ale boję się, że lekarz mnie nie weźmie teraz na poważnie. Zwłaszcza że kłamałam odnośnie samopoczucia i jak to w ogóle ubrać w słowa nie wiem. Że już wtedy się tak czułam czy jak... Ja po prostu miałam jakąś blokadę w głowie, żeby powiedzieć o tym braku motywacji, samopoczuciu, już samą tą rozmową o "dziwnych" myślach byłam rozdygotana i się strasznie bałam, nie wiedziałam wtedy, że to OCD, ale że "pewnie wymyślam", bo tak naprawdę otoczenie wpłynęło na to, że tam się znalazłam, ponieważ każdy zwracał mi uwagę, że chrząkania, liczenie, itp. nie jest normalne i że coś jest nie tak. Objawy OCD nie są już teraz tak nasilone, bo czas kiedy się tak bardzo stresowałam, już minął, ale nadal obecne. W sumie to nasilało mi się pod wpływem stresu.