Lek Segosana to skuteczny środek przeciwwirusowy, który może być stosowany u osób w każdym wieku, w tym u niemowląt i noworodków urodzonych w terminie. Jego głównym zastosowaniem jest leczenie grypy, szczególnie w przypadku wystąpienia objawów lub gdy wiadomo, że wirus grypy krąży w środowisku. Jednakże, lek Segosana może być również przepisany w celu zapobiegania grypie, szczególnie w przypadku, gdy pacjent miał kontakt z osobą chorą na grypę. W wyjątkowych przypadkach, na przykład podczas globalnej epidemii grypy, lek Segosana może być przepisany jako leczenie zapobiegawcze, szczególnie gdy szczepionka przeciw grypie sezonowej nie zapewnia wystarczającej ochrony. Lek Segosana zawiera oseltamiwir, który należy do grupy leków zwanych inhibitorami neuraminidazy. Działanie tych leków polega na zapobieganiu rozprzestrzenianiu się wirusa grypy w organizmie, co pomaga złagodzić objawy lub zapobiec ich wystąpieniu w przypadku zakażenia wirusem grypy. Grypa to choroba zakaźna, która często objawia się gorączką, kaszlem, wodnistą wydzieliną z nosa lub niedrożnością nosa, bólami głowy, mięśni i skrajnym zmęczeniem. Warto jednak pamiętać, że podobne objawy mogą być również spowodowane przez inne zakażenia lub choroby. Prawdziwe zakażenie grypą występuje wyłącznie podczas corocznych wybuchów choroby, kiedy wirusy grypy rozprzestrzeniają się w lokalnym środowisku. Poza okresami epidemii, objawy grypopodobne są na ogół wynikiem innych rodzajów zakażeń lub chorób.
Leczenie grypy
Oseltamiwir jest wskazany do stosowania u osób dorosłych i dzieci, w tym noworodków urodzonych w terminie, u których występują objawy typowe dla grypy, kiedy wirus grypy krąży w danym środowisku. Skuteczność leczenia wykazano wtedy, gdy zostaje rozpoczęte w ciągu dwóch dni od wystąpienia pierwszych objawów.
Zapobieganie grypie
Oseltamiwir nie zastępuje szczepienia przeciw grypie.
Stosowanie leków przeciwwirusowych do leczenia grypy i zapobiegania jej powinno się opierać na oficjalnych zaleceniach. Decyzja dotycząca użycia oseltamiwiru do leczenia i profilaktyki powinna być podjęta po uwzględnieniu charakterystyki krążących wirusów grypy, dostępnych informacji dotyczących wrażliwości na leki szczepów wirusa w danym sezonie oraz skutków choroby w różnych obszarach geograficznych i w różnych populacjach pacjentów.