Zaburzenia erekcji: jak fizjoterapeuta może pomóc?

Czym są zaburzenia erekcji i jak często występują?

Zaburzenia erekcji to szerokie pojęcie, a problem ten dotyczy wielu mężczyzn. Fizjoterapeutka Anna Szczotka tłumaczy:

- Według klasyfikacji ICD-10 zaburzenia erekcji można zdefiniować jako niezdolność do uzyskania i/lub utrzymania wzwodu niezbędnego do odbycia satysfakcjonującego stosunku płciowego trwające przez okres minimum 6 miesięcy.

I dopowiada:

- Definicja ta jest jednak nieidealna i ma wiele swoich ograniczeń. Według klasyfikacji DSM-5 problemy z erekcją definiowane są jako występowanie we wszystkich lub prawie wszystkich próbach stosunku seksualnego przez okres 6 miesięcy przynajmniej jednego z trzech objawów: trudności uzyskania erekcji podczas aktywności seksualnej, trudności utrzymania wzwodu do ukończenia aktywności seksualnej lub wyraźne osłabienie sztywności podczas erekcji.

Tak więc zarówno w klasyfikacji ICD-10 oraz DSM-5 zwraca się szczególną uwagę, na to iż nie mówimy o zaburzeniach erekcji w przypadku pojedynczych epizodów lub tymczasowej niezdolności do uzyskania lub utrzymania erekcji.

Terapia wisceralna w leczeniu bólu: dla kogo i na czym polega?

Masaż Kobido – japoński lifting twarzy bez skalpela. Na czym polega i jakie daje efekty?

Jak fizjoterapeuta diagnozuje i leczy migrenę? Ekspertka wyjaśnia

Ból pleców u rodziców. Jak noszenie dziecka wpływa na kręgosłup?

Zaciskasz zęby, boli cię głowa? Sprawdź, czy pomoże fizjoterapia stomatologiczna

Suche igłowanie: metoda leczenia bólu mięśniowego. Czy to działa naprawdę?

Jakie są objawy zaburzeń erekcji?

Zaburzenia erekcji mogą objawiać się w różny sposób. Część objawów będzie ze sobą współistnieć, a część może występować samodzielnie. Nasza ekspertka wyjaśnia:

- Do najczęstszych z nich zalicza się niezdolność do całkowitego lub częściowego wzwodu, trudność w utrzymaniu erekcji oraz wyraźna tendencja do spadku sztywności prącia w trakcie stosunku seksualnego.

I jak podkreśla, jakość erekcji w trakcie życia, miesiąca oraz konkretnego aktu seksualnego będzie się zmieniać i będzie zależna od wielu czynników.

- Nawet w trakcie danego stosunku erekcja może słabnąć i ponownie wzrastać, jest to naturalny proces fizjologiczny i nie powinien budzić niepokoju. Nie mniej jednak, jeśli sytuacja ta się powtarza, a wzwód zmniejsza się sukcesywnie, jednocześnie uniemożliwiając kontynuację lub odbycie satysfakcjonującego stosunku seksualnego - należy rozważyć występowanie zaburzeń erekcji.

Co powoduje zaburzenia erekcji?

Fizjoterapeutka zwraca uwagę, że w diagnostyce zaburzeń erekcji należy zawsze bezwzględnie wykonać diagnostykę różnicową i zastanowić się wspólnie ze specjalistą jakie jest podłoże naszego problemu.

Najczęściej przyczyny zaliczamy do organicznych i nieorganicznych.

- O przyczynach organicznych mówimy, kiedy istnieje biologiczna lub anatomiczna podstawa zaburzenia, która przekłada się na funkcję wzwodu.

W tej kategorii najczęstszą przyczyną będą problemy:

• sercowo-naczyniowe,
• zaburzenia krążenia obwodowego,
• cukrzyca,
• neurologiczne,
• neuropatie,
• choroby pulmonologiczne,
• astma lub przewlekły kaszel,
• zaburzenia endokrynologiczne,
• choroby onkologiczne,
• skutki uboczne chemioterapii, prostatektomii lub radioterapii w okolicy krocza,
• skutki uboczne stosowania niektórych grup leków,
• nadmierne używania substancji psychoaktywnych (w tym alkoholu lub tytoniu).

Z kolei do grupy przyczyn nieorganicznych zalicza się przede wszystkim psychiczne lub relacyjne podłoże dysfunkcji.

U pacjentów z zaburzeniami erekcji często obserwujemy jako przyczynę:

• zaburzenia depresyjne,
• zaburzenia lękowe,
• niskie poczucie własnej wartości,
• problemy relacyjne,
• spadek pożądania.

Co ważne przyczyny organiczne oraz nieorganiczne mogą współistnieć, dlatego zawsze wywiad przy zaburzeniach erekcji powinien obejmować zarówno diagnostykę lekarską (z zakresu różnych specjalizacji), fizjoterapeutyczną oraz psychologiczną (w tym seksuologiczną).

Fizjoterapia jako wsparcie w leczeniu zaburzeń erekcji

W przypadku fizjoterapii zaburzeń seksualnych takich jak zaburzenia erekcji najważniejsza jest diagnostyka.

- Pacjent, który zgłasza się na rehabilitację lub poszukuje przyczyny swojej dysfunkcji powinien przyjść na pierwszą wizytę po badaniu lekarskim, przynajmniej u lekarza urologa. Jeśli lekarz urolog uzna to za podstawne, poszerzy diagnostykę lub przekieruje do kolejnych specjalistów – wyjaśnia Anna Szczotka.

W zależności od przyczyny organicznej lub nieorganicznej postępowanie będzie wyglądać inaczej.

- U większości pacjentów zgłaszających się do gabinetu - niezależnie od przyczyny - musimy wykonać reedukację oddechową oraz reedukację pracy mięśni dna miednicy. Często na skutek przewlekłego stresu lub nieprawidłowych nawyków toaletowych lub higieny życia, pacjenci mają zbyt przeciążone i zbyt napięte mięśnie dna miednicy. Często też już na etapie ćwiczeń oddechowych udaje się przywrócić prawidłową elastyczność i odżywienie mięśni. Jeśli mięśnie są prawidłowo zaopatrywane w krew i substancje odżywcze, będą miały lepszą zdolność do skurczu i szybciej nauczą się prawidłowej pracy, a to bezpośrednio przekłada się na zdolność erekcji – przekonuje fizjoterapeutka.

Czasami jednak sama nauka skurczu i relaksacji oraz prawidłowego oddechu nie wystarczy.

- Wówczas stosujemy techniki manualne takie tak mobilizacje przepony, powłok brzusznych, terapię wisceralną (trzewną) lub terapię obszaru dna miednicy - w tym obszaru krocza oraz terapię per rectum (przezodbytniczą).

Do tego celu wykorzystywane są  zarówno techniki terapii manualnej, techniki autoterapii, wibratory, gadżety erotyczne lub dedykowane masażery dna miednicy.

- Jeśli mamy do czynienia z przypadkiem osłabienia mięśni lub odnerwienia (nieprawidłowego przewodzenia nerwowo-mięśniowego) możemy także użyć elektrostymulacji metodą przezkroczową lub przezodbytniczną – dodaje ekspertka.

I jak podkreśla, ważne aby do gabinetu zgłosić się jak najszybciej po diagnozie oraz przy pierwszych objawach - im szybciej rozpocznie się leczenie, tym większe powodzenie terapii.